و آتش چنان سوخت بال و برت را... که حتی ندیدیم خاکسترت را...

 گاهی اوقات قلبم به قدری غرق غم میشه
.
.

 که خاطره خوشی ها هم از ذهنم پاک میشه
.
.

 که خیال دوباره شاد شدن دیگه باورم نمیشه
.
.
 این روزا که تهران بوی دود و غم گرفته، دوباره یه همچین حس و حالی به دلم افتاده
.
.
 هنوز نمی خوام باور کنم، ولی انگار باید کم کم زمزمه کنیم که :

 « و آتش چنان سوخت بال و برت را...
 که حتی ندیدم خاکسترت را... »
.
.